Bezpieczne zakupy
Idosell security badge

Leczenie i zapobieganie chorobom naczyń obwodowych

2019-06-12
Leczenie i zapobieganie chorobom naczyń obwodowych

Jakkolwiek w chwili obecnej medycyna nie potrafi skutecznie zapobiegać chorobom naczyń obwodowych, to dysponuje pewnymi sposobami łagodzącymi przebieg choroby, umożliwiając w wielu przypadkach chorym życie we względnym zdrowiu.

Zapobieganie chorobom naczyń obwodowych

Metody zapobiegania chorobom naczyń obwodowych, jak również łagodzenia przebiegu tych chorób, są różne.  Wiele uwagi przywiązuje się do prowadzenie właściwego, higienicznego trybu życia i przestrzegania określonych rad i wskazówek.

I tak dba się o dobór odpowiedniej wysokości siedzeń przy warsztatach pracy (wielogodzinne siedzenie ze zgiętymi nogami powoduje ucisk na tętnice i żyły), zachęca się do korzystania z krótkich, częstych przerw w pracy dla tych, którzy muszą pracować na stojąco lub siedzieć ze zgiętymi kolanami. Przerwy zaleca się wykorzystywać na spacer, gdyż chodzenie polepsza krążenie krwi. W szerzeniu oświaty zdrowotnej zwraca się uwagę na postawę ciała, rodzaj używanego obuwia, podkreślając zasadność okresowych wypoczynków z nogami uniesionymi do poziomu serca itp.

Leczenie chorób naczyń obwodowych

Chociaż pewne, rzadziej spotykane jednostki chorobowe, jak choroba Raynauda, choroba Bürgera oraz żylaki podudzi, zazwyczaj występują u ludzi młodych, to większość cierpiących na choroby naczyń obwodowych stanowią osoby po 50 r. życia.

Choroby naczyń obwodowych mają przebieg przewlekły bądź prowadzą do przewlekłego procesu chorobowego. Początek ich jest z reguły powolny i do trwałego uszkodzenia naczyń może dojść na długo przedtem, zanim objawy choroby tak się nasilą, że spowodują udanie się do lekarza. Leczenie jest często długie i uciążliwe. Okres leczenia szpitalnego jest z reguły dłuższy niż w innych chorobach. Owo schorzenie, pozornie banalne, ale odbierające chęć do życia, może wymagać wielu miesięcy leczenia szpitalnego lub ambulatoryjnego.

Stosowanie ciepła

Większości cierpiących na choroby naczyń obwodowych zaleca się stosowanie ciepła, gdyż rozszerza ono naczynia, a więc poprawia krążenie krwi w chorej kończynie. Ciepło w ilościach nadmiernych, np. w postaci bezpośredniego nagrzewania, stosuje się rzadko, gdyż podwyższa ono przemianę materii w kończynie dotkniętej zaburzeniami krążenia krwi. Nie stosuje się rownież ciepła miejscowo u wielu osób u cierpiących na choroby naczyń obwodowych, u których występuje zwyrodnienie nerwów obwodowych upośledzających wrażliwość skóry na ciepło, co stwarza ryzyko oparzeń. Odruchowe rozszerzenie naczyń krwionośnych w kończynach dolnych pod wpływem działania ciepła  można uzyskać nakładając na brzuch chorego np. butelkę z gorącą wodą. Stosując ciepło należy przestrzegać pewnych środków ostrożności.

Nigdy w żadnych okolicznościach nie wolno stosować miejscowo ciepła na stopy - butelki z gorącą wodą, termoforu itp, - bez wyraźnego zalecenia lekarza. Rzadko jest także wskazane moczenie nóg w gorącej wodzie. nie należy też grzać nóg, opierając je o grzejnik czy piec. Z reguły zaleca się ogrzewanie całego ciała. Należy pamiętać, że wystawienie na działanie zimna jakiejś części ciała może wywołać ochłodzenie całego ciała. To z kolei wywołuje skurcz mięśni i upośledza krążenie krwi w chorej kończynie. Dlatego osoba cierpiąca na chorobę naczyń obwodowych powinna w zimne dni ciepło się ubierać, nosić długie kalesony, buty na futrze, nauszniki, szalik oraz ciepłe ubranie i okrycia. Jeśli doszło już do oziębienia ciała, chory powinien wypić coś gorącego i możliwie szybko udać się do ogrzanego pomieszczenia.

Higiena ciała i zapobieganie zakażeniom

Wszyscy chorzy z upośledzeniem krążenia krwi w kończynach dolnych muszą wiedzieć, że ich odporność na zakażenie jest osłabiona. Chory powinien sprawdzać temperaturę wody przed zażyciem kąpieli, wkładając do wody łokieć. Ten prosty sposób uchroni go przed oparzeniem stóp. Przy okazji kąpieli chory powinien dokładnie obejrzeć skórę stóp i podudzi, czy nie ma na niej zmian chorobowych. Złuszczanie się suchego naskórka na podudziu może oznaczać początek "świądu pokąpielowego", który często występuje u osób starszych. o suchej skórze, myjących się szorstkimi  mydłami. W przypadku stwierdzenia zasinienia lub obrzęku dookoła zmian żylakowatych oraz twardych, zaczerwienionych, bolesnych miejsc, mogących wskazywać na zapalenie żył, należy natychmiast zgłosić się do lekarza.

Nasilające się zaburzenia odżywiania skóry, objawiające się jej suchością, pękaniem, stwardnieniem, zgrubieniem oraz brunatnymi przebarwieniami paznokcie dowodzą postępującego upośledzenia krążenia krwi.

W codziennym pielęgnowaniu stóp należy uwzględniać delikatny masaż palców (kierunek ruchów od opuszki palca do jego podstawy), gdyż to polepsza krążenie krwi. Skórę należy delikatnie masować przy użyciu lanoliny czy podobnie działających, łagodnych kremów. Przestrzenie międzypalcowe należy pudrować, z tym że nie można sypać zbyt dużo talku, alby nie wytworzyła się skorupa utrudniająca oczyszczenie skóry przy następnej kąpieli.

Chory za zaburzeniami krążenia w obrębie nóg powinien zasięgać porady lekarza we wszystkich przypadkach tworzenia się pęcherzy, odcisków, nagniotków czy zgrubień skóry nie dających się zlikwidować za pomocą myjki i pumeksu. W celu zmiękczenia odcisków można stosować okłady z wody z miękkim mydłem.

Zapobieganie urazom nóg i działaniu ucisku

Chory cierpiący na zaburzenia krążenia krwi w kończynach dolnych musi pamiętać o możliwości zranień i zakażeń w wyniku urazów nóg. Nie powinien chodzić boso, gdyż może się skaleczyć. W przypadku upośledzenia  krążenia krwi w kończynach dolnych, drapanie śladów ukąszeń przez komary lub insekty czy drobnych obrażeń skóry jest niebezpieczne i może spowodować wiele trudno gojących się owrzodzeń nóg. Wystrzeganie się drapania skóry jest niekiedy dla chorego sprawą trudną, gdyż zastój żylny może powodować niezwykle dokuczliwy świąd. Swędzenie zazwyczaj nasila się po długotrwałym staniu i ustępuje po uniesieniu nóg na kilkanaście minut, godzinę lub dwie godziny. W przypadku uciążliwe świądu należy bezzwłocznie udać się do lekarza. Chory musi pamiętać, że w przypadku choroby naczyń obwodowych, każde najmniejsze zakażenie nóg czy stóp stanowi poważne niebezpieczeństwo. Jeśli dojdzie do zakażenia, nie wolno choremu próbować leczyć się samemu.

Skarpetki czy pończochy należy prać codziennie. Jeśli są one naturalne np wełniane lub mają tendencję do kurczenia się, trzeba po praniu odpowiednio je rozwieszać. Chory powinien mieć co najmniej dwie pary butów, aby w przypadku przemoczenia móc je zmienić. Przemoczone obuwie należy suszyć na prawidłach, by zapobiec deformacji.
Obuwie należy zawsze starannie dobierać, przestrzegając też zaleceń higieny. Buty powinny być dłuższe o ok. 1 cm od długości stopy, mieć taką szerokość, aby nie uciskały na stopę oraz pozwalać na swobodny ruch palców. Wewnętrzna krawędź butów musi być prosta, a podłużny łuk podeszwy po stronie przyśrodkowej powinien podpierać podłużny łuk stopy.
Obuwie typu baletki, nie zapewniające stopom odpowiedniego podparcia, nie są wskazane w chorobach naczyń obwodowych, jakkolwiek nie ma przeciwskazań do noszenia przez kobiety obuwia na niezbyt wysokim obcasie. Powinno ono być wystarczająco obszerne, tak aby można je było łatwo nakładać. Przestrzega się przed źle rozumianą oszczędnością przy kupnie obuwia. Okazyjnie kupione, źle dobrane buty mogą szybko pogorszyć stan ukrwienia stóp.

Osoba cierpiąca na chorobę naczyń obwodowych powinna spać pod lekką kołdrą, która nie wywiera zbytniego ucisku na palce stóp. W razie daleko posuniętych zmian chorobowych nawet ucisk lekkiej kołdry powoduje lub nasila piekące bóle palców stóp.

Wpływ odpoczynku, ćwiczeń fizycznych i postawy ciała na ukrwienie kończyn dolnych

W każdym przypadku choroby naczyń obwodowych dużą wagę przykłada się do utrzymywania równowagi między okresami odpoczynku a okresami ćwiczeń. Należy pamiętać, iż ćwiczenia zbyt forsowne przyspieszają przemianę materii, przez co nakładają na już upośledzone krążenie zbyt duże zadania - dostarczenie tkankom substancji odżywczych i usuwanie produktów przemiany materii. W razie towarzyszących chorób ogólnych, takich jak choroba serca czy zgorzel tkanek, wszystkie ćwiczenia mogą być przeciwwskazane.

Nie należy przyjmować zbyt długo jednej pozycji ciała. Jest to szczególnie ważne u osób w wieku starszym. dotkniętych zarówno chorobami żył, jak i tętnic. Wiele uwagi przykłada się do unoszenia nóg do poziomu serca i znaczna część chorych twierdzi, że im to pomaga. Ponieważ jednak w przypadku niewydolności typu tętniczego przyjmowanie tego rodzaju pozycji może być szkodliwe, jest rzeczą oczywistą, że tryb życia i ćwiczenia określa lekarz. Podczas gdy chory z wydolnym krążeniem tętniczym, z chorobą układu żylnego taką np. jak obrzęk spowodowany zastojem chłonki, może bezpiecznie trzymać stopy na poziomie serca przez godzinę czy dwie, to osoba cierpiąca na schorzenie układu tętniczego i żylnego może pozostawać w tej pozycji jedynie przez kilka minut.

Osoby dotknięte zarówno chorobami układu tętniczego, jak i żylnego powinny unikać długotrwałego stania. W razie konieczności stania powinny co jakiś czas szybko przejść kilkanaście kroków. Ci, których choroba dotyczy układu żylnego, muszą pamiętać, aby po staniu czy chodzeniu ułożyć nogi wyżej.

Jeżeli chodzi o inne wskazówki co do trybu życia chorego, to powinien on spać na twardym podłożu, gdyż zbyt miękkie łóżko  może doprowadzić do silnego zginania nóg w stawach biodrowych, upośledzającego krążenie krwi w kończynach dolnych. Poza tym, śpiąc w takim łóżku można układać nogi wyżej poziomu serca, co jest niepożądane w chorobach tętnic.

Chory powinien dobierać sobie krzesła o takiej wysokości, aby zgięcie nóg w stawie kolanowym nie przekraczało kąta prostego. Głębokość samego siedzenia powinna być taka, aby między jego przednią krawędzią a dołami podkolanowymi pozostała wolna, szeroka na 2 palce, przestrzeń. Wszystko to zapobiega uciskowi na naczynia podkolanowe. Należy też pamiętać, że zakładanie nogi na nogę także powoduje ucisk na naczynia podkolanowe. Chory powinien wykształcić w sobie nawyk kręcenia stopami w stawach skokowych, zginania stóp w dół i w górę oraz okresowego prostowania nóg. Te proste sposoby umożliwiają prowadzenie względnie normalnego trybu życia, bez obawy pogorszenia krążenia krwi w kończynach dolnych.W przypadku chorób związanych z zaburzeniami krążenia żylnego w nogach (żylaki na podudziach), warto zaopatrzyć się również w produkty ➤ przeciwżylakowe.

pixel