Co warto wiedzieć o skręceniach kostki?

Najczęstszym urazom w obrębie stopy ulega staw skokowy, a konkretniej jego aparat więzadłowy, przyjmujący na siebie wszelkie naprężenia, wynikające z działania ciężaru ciała na powierzchnię stawu.

 

Skręcenia kostki i jej powikłania

Urazy aparatu więzadłowego stawu skokowego, z uwagi na swą powszechność, są niestety zbyt często bagatelizowane i określane mianem banalnych skręceń. Tymczasem wiele z tych urazów pozostawia daleko idące następstwa,  wyrażające się ograniczeniem wydolności i wytrzymałości więzadeł. Zaniedbanie odpowiedniego leczenia prowadzi do stałego upośledzenia wydolności stopy (tzn. pourazowa stopa wiotka), czyniąc ją podatną na ponawiające się wykręcenia, a nawet zwichnięcia.

Diagnoza i zaopatrzenie kontuzji skrętnych

Mając to na uwadze, należy w przypadkach, wydawałoby się banalnych skręceń stóp zawsze zasięgnąć opinii ortopedy. Najczęściej wystarcza jedynie stosowanie okładów z altacetu (woda z octem), lodu, zimnej wody czy miejscowej krioterapii kompresyjnej i wstrzymywanie się od chodzenia przez okres 2-4 dni. Zarówno zimne okłady, jak i unieruchomienie kończyny  w  ortezie kostki zapobiegają tworzeniu się pourazowego wylewu krwi do tkanek oraz łagodzą ból wywołany podrażnieniem zakończeń nerwowych.

Leczenie skręcenia stawu skokowego

W przypadkach cięższych obrażeń aparatu więzadłowego zachodzi konieczność ostrzykiwania miejsc bolesnych lekami znieczulającymi, uniesienie kończyny oraz jej owinięcie w celu zapobiegnięcia obrzękowi i związanym z nim późnym ujemnym następstwom.

Jeśli istnieje konieczność unieruchomienia miejsca objętego urazem, kończynę usztywnia się w stabilizatorze stawu skokowego  lub bucie marszowym typu walker.  Jego zaletą jest możliwość podjęcia chodzenia po upływie ok 2-5 dni. Po okresie ok 3-4 tyg. zwykle wskazane jest intensywne doleczanie - masaże, ultradźwięki, gorące kąpiele, ćwiczenia czynne i bierne.

Niekiedy, w przypadku zbytniej podatności stopy na skręcenia, konieczne staje się noszenie elastycznej stabilizacji stawu skokowego podczas aktywności fizycznych.

Nigdy nie lekceważ urazów skrętnych stopy!

Zaniedbanie czy samowolne przerwanie opisanego leczenia pociąga za sobą przewlekłe, utrzymujące się miesiącami, a niekiedy i latami, obrzęki i dolegliwości bólowe oraz tzw. wiotkość stopy.

Oddzielny, aczkolwiek zbliżony objawowo problem, stanowią przerwania więzadeł i torebki stawowej. W tych przypadkach konieczne jest wielotygodniowe ( 6-10 tyg.) unieruchomienie kończyny lub nawet leczenie operacyjne.