Dlaczego stosujemy ortezę stawu biodrowego?
2019-07-08
Możliwość efektywnej kontroli całego stawu biodrowego są bardzo ograniczone. Przyczyną tego są znaczne siły bierne (siła grawitacji) oraz czynne (siła mięśniowa) oraz ich momenty jak również ich momenty wywierające działanie na staw biodrowy, zwłaszcza przy jednonożnym podparciu masy całego ciała, który stanowi ok 50 % cyklu chodu.
Znaczne utrudnienie chodzenia przy zablokowanych obu stawach biodrowych i kolanowych skłania do poszukiwania innych sposobów kontroli stawu biodrowego.
Kontrola ciągła przez wspomaganie upośledzonej czynności mięśni prostowników stawu biodrowego jest mało efektywna, zwłaszcza przy pochyleniu tułowia powyżej 15 stopni. Wzrastający moment działania siły ciężkości tułowia i kończyn górnych nie może być wówczas zrównoważony przez moment siły prostującej, jaką na staw biodrowy wywiera taśma elastyczna ortezy.
Wypróbowanym sposobem adekwatnej kontroli ruchów stawu biodrowego w płaszczyźnie strzałkowej, jest zablokowanie zgięcia w granicach 15 stopni oraz wspomaganie wyprostu za pomocą taśm elastycznych . W tych warunkach napięcie taśm wystarczające do kontroli postawy wyprostnej pozwala na nieduży bierny wykrok , podczas poruszania się za pomocą kul ortopedycznych. Siadanie odbywa się przy częściowym zgięciu w stawach biodrowych i kompensowanym zgięciem kręgosłupa.Jeśli rozległość porażeń lub zwyrodnień oraz stan usprawnienia pacjenta pozwalają na to, staramy się uwolnić go od aparatów biodrowych i umożliwić mu stabilizację tułowia przez przesunięcie środka ciężkości przed oś stawu biodrowego. Przeprost w tych stawach ograniczony jest anatomicznie.
W przypadku rozległych porażeń neurologicznych z całkowitą utratą kontroli ustawienia tułowia korzystamy z pionizatora lub parapodium. Ten typ zaopatrzenia ortopedycznego odbiega od anatomicznych kształtów stosowanych powszechnie rodzajów ortez stawu biodrowego, stabilizatorów kolana i aparatów całej kończyny dolnej na rzecz dobrej stabilizacji kończyn i tułowia, przy całkowitym uwolnieniu rąk. Jest to możliwe ze względu na zwiększenie czworoboku postawy. Konstrukcja umożliwia również pacjentowi przyjmowanie pozycji siedzącej po odblokowaniu stawów kolanowych i biodrowych.
W przypadku zaburzeń koordynacji ruchowej u dzieci z porażeniem mózgowym częstą przeszkodą w chodzeniu jest wzmożone napięcie przywodzicieli oraz rotatorów wewnętrznych uda. Następstwem tego jest krzyżowanie kończyn oraz rotacja ich do wewnątrz.
U dzieci ze skurczem przywodzicieli sens stosowania zaopatrzenia ortotycznego, ułatwiającego chodzenie, istnieje jedynie w tych przypadkach, w których możliwa jest bierna korekcja ręczna bez użycia dużej siły.Tam gdzie ten skurcz jest zbyt silny , zaopatrzenie ortopedyczne może być uzupełnieniem korekcji operacyjnej.
1 Aparaty ortopedyczne korygujące wybiórczo rotację w stawie biodrowym mają zastosowanie u dzieci zdolnych do przyjęcia pozycji pionowej oraz poruszania się bez zaopatrzenia lub w zaopatrzeniu minimalnym. Działanie ortezy / aparatu detorsyjnego polega na utrwaleniu ustawienia biernie skorygowanej kończyny. Aparat może też biernie oporować działanie nadmiernie napiętych mięśni rotatorów wewnętrznych.
2 Szyny ortopedyczne kontrolujące zarówno ustawienia rotacyjne kończyny w stawie biodrowym, jak też kontrolujące pozostałe czynności tego stawu, stawu kolanowego i skokowego stosowane są częściej, zwłaszcza w przypadku złożonych dysfunkcji.
Orteza stawu biodrowego - Kiedy warto ją stosować?
W przypadku wiotkich porażeń kończyny dolnej ograniczoną kontrolę ruchów biodra - uzyskujemy za pomocą ortez z szyną biodrową z pasem biodrowym lub taliowym. Głównym i najbardziej efektywnym zadaniem ortezy biodra jest ustalenie kończyny w najkorzystniejszym funkcjonalnie ustawieniu rotacyjnym. Za pomocą odpowiednio skonstruowanych zamków / zawiasów możemy również blokować ruchy w płaszczyźnie czołowej (odwodzenie i przywodzenie w stawie biodrowym), lub też wyłączać jeden z tych ruchów, zastosowanie mechanizmu zegarowego typu ROM, przy szynie biodrowej pozwala również na zablokowanie zgięcia stawu biodrowego podczas stania i chodzenia oraz odblokowania tego ruchu podczas siadania.Znaczne utrudnienie chodzenia przy zablokowanych obu stawach biodrowych i kolanowych skłania do poszukiwania innych sposobów kontroli stawu biodrowego.
Kontrola ciągła przez wspomaganie upośledzonej czynności mięśni prostowników stawu biodrowego jest mało efektywna, zwłaszcza przy pochyleniu tułowia powyżej 15 stopni. Wzrastający moment działania siły ciężkości tułowia i kończyn górnych nie może być wówczas zrównoważony przez moment siły prostującej, jaką na staw biodrowy wywiera taśma elastyczna ortezy.
Wypróbowanym sposobem adekwatnej kontroli ruchów stawu biodrowego w płaszczyźnie strzałkowej, jest zablokowanie zgięcia w granicach 15 stopni oraz wspomaganie wyprostu za pomocą taśm elastycznych . W tych warunkach napięcie taśm wystarczające do kontroli postawy wyprostnej pozwala na nieduży bierny wykrok , podczas poruszania się za pomocą kul ortopedycznych. Siadanie odbywa się przy częściowym zgięciu w stawach biodrowych i kompensowanym zgięciem kręgosłupa.Jeśli rozległość porażeń lub zwyrodnień oraz stan usprawnienia pacjenta pozwalają na to, staramy się uwolnić go od aparatów biodrowych i umożliwić mu stabilizację tułowia przez przesunięcie środka ciężkości przed oś stawu biodrowego. Przeprost w tych stawach ograniczony jest anatomicznie.
W przypadku rozległych porażeń neurologicznych z całkowitą utratą kontroli ustawienia tułowia korzystamy z pionizatora lub parapodium. Ten typ zaopatrzenia ortopedycznego odbiega od anatomicznych kształtów stosowanych powszechnie rodzajów ortez stawu biodrowego, stabilizatorów kolana i aparatów całej kończyny dolnej na rzecz dobrej stabilizacji kończyn i tułowia, przy całkowitym uwolnieniu rąk. Jest to możliwe ze względu na zwiększenie czworoboku postawy. Konstrukcja umożliwia również pacjentowi przyjmowanie pozycji siedzącej po odblokowaniu stawów kolanowych i biodrowych.
Ortezy i aparaty biodrowe dla dzieci.
W przypadku zaburzeń koordynacji ruchowej u dzieci z porażeniem mózgowym częstą przeszkodą w chodzeniu jest wzmożone napięcie przywodzicieli oraz rotatorów wewnętrznych uda. Następstwem tego jest krzyżowanie kończyn oraz rotacja ich do wewnątrz.
U dzieci ze skurczem przywodzicieli sens stosowania zaopatrzenia ortotycznego, ułatwiającego chodzenie, istnieje jedynie w tych przypadkach, w których możliwa jest bierna korekcja ręczna bez użycia dużej siły.Tam gdzie ten skurcz jest zbyt silny , zaopatrzenie ortopedyczne może być uzupełnieniem korekcji operacyjnej.
W przypadku przewagi rotatorów wewnętrznych biodra u dzieci stosujemy dwa rodzaje ortez detorsyjnych.
1 Aparaty ortopedyczne korygujące wybiórczo rotację w stawie biodrowym mają zastosowanie u dzieci zdolnych do przyjęcia pozycji pionowej oraz poruszania się bez zaopatrzenia lub w zaopatrzeniu minimalnym. Działanie ortezy / aparatu detorsyjnego polega na utrwaleniu ustawienia biernie skorygowanej kończyny. Aparat może też biernie oporować działanie nadmiernie napiętych mięśni rotatorów wewnętrznych.
2 Szyny ortopedyczne kontrolujące zarówno ustawienia rotacyjne kończyny w stawie biodrowym, jak też kontrolujące pozostałe czynności tego stawu, stawu kolanowego i skokowego stosowane są częściej, zwłaszcza w przypadku złożonych dysfunkcji.
Pokaż więcej wpisów z
Lipiec 2019