Jak skutecznie leczyć niemoc płciową?
Intensywność życia płciowego jest sprawą indywidualną każdego człowieka. Zależy ona od temperamentu, wieku, stanu zdrowia, sytuacji stresowych w życiu codziennym itp. Największy popęd płciowy u większości mężczyzn występuje pod koniec okresu dojrzewania płciowego i w tym samym nasileniu utrzymuje się do około 25 roku życia, a następnie powoli spada z upływem lat. Po 50 roku życia u mężczyzny tempo możliwości seksualnych stopniowo się osłabia zgodnie z prawami biologii.
Nadmienić jednak należy, że kryterium wieku to jeszcze nie sprawność seksualna. Obserwuje się u ludzi młodych w zbliżonym wieku duże różnice indywidualne co do popędu seksualnego, a także obserwuje się i to całkiem nierzadko, że starzejący się mężczyżni dysponują większym popędem płciowym, aniżeli młodzi.
Ograniczanie aktywności seksualnej ze względu na możliwość "wyczerpania" się popędu seksualnego to pokutujący, fałszywy pogląd. Potencja seksualna jest większa i dłużej utrzymuje się, nawet do późnej starości, u tych ludzi, którzy utrzymywali uregulowane oraz częste stosunki płciowe, niż u tych, którzy mieli je rzadko i nieregularnie. U tych ostatnich wystąpiło zjawisko zaniku funkcji seksualnych z nieczynności, podobnie jak z nieczynności zanikają mięśnie.
Aparatem psychoseksualnym rządzą podobne prawa jak mięśniowym. Na uwagę zasługuje fakt, że u mężczyzn, którzy przez dłuższy czas nie żyją płciowo, np. z powodu służby w wojsku, pobytu w więzieniu, dalekomorskich podróży u marynarzy itp. obserwuje się obniżenie popędu płciowego, a nawet jego zanik.
W takiej sytuacji po powrocie do normalnych warunków trzeba więcej czasu, aby wrócić do normy. Utrzymywanie długich przerw w kontaktach seksualnych lub np. po 2-4 impotencji, u mężczyzn może wystąpić wtórne zmniejszenie prącia.
U wielu mężczyzn mają prawo występować krótkie okresy słabszej sprawności seksualnej z różnych przyczyn. Nie należy n atychmiast doszukiwać się zapowiedzi impotencji, bo można popaść w nerwicę, która dopiero może wprowadzić dalsze komplikacje. W powyższych sytuacjach bardzo duże znaczenie ma wysoka kultura partnerki, która nie tragizuje z tego powodu. Nie nalega ona na kontakty seksualne i nie poniża partnera, albowiem to nic nie da, a jedynie pogłebi proces chorobowy.
Niektórzy mężczyźni sprawność seksualną mierzą ilością stosunków płciowych w ciągu dnia, tygodnia itp. Dopytują się oni, ile powinno ich być np. w tygodniu. Na tak postawione pytanie jednoznaczna odpowiedz nie istnieje. nie powinno ich być jednak więcej, niż pragniemy. Są pary, które przez bardzo długie lata współżyją codziennie, a nawet kilkakrotnie w ciągu doby. Znaczna grupa par utrzymuje kontakty 2-3 razy w tygodniu i mniej. Ostatnio coraz częściej obserwuje się narzekanie mężczyzn na zaburzenia współżycia seksualnego różnego rodzaju, np. osłabienie popędu płciowego, erekcji członka oraz przebiegu aktu płciowego - dotyczy to około 40-50 proc. mężczyzn.
Gwarancją sprawności seksualnej jest dbałość o zdrowie przez całe życie ze szczególnym zwróceniem uwagi na sposób odżywiania, a także na uprawianie różnego rodzaju wysiłków fizycznych gwarantujących ogólną sprawność fizyczną i likwidujących stresy.
Często wielu mężczyzn nieświadomie osłabia przyszłą sprawność seksualną poprzez np. noszenie obcisłych spodni, które powodują przyleganie jąder do ciała zamiast zwisanie ich w mosznie, gdzie temperatura jest niższa niż w jamie brzusznej o 2,5 - 4 st.C - stanowi to niezbędny warunek prawidłowego funkcjonowania jąder. Podobne działanie mają długotrwałe kąpiele w wannie,, w gorącej wodzie oraz wygrzewanie jąder w czasie opalania na słońcu. To samo zjawisko obserwuje się u urzędników, którzy odsiadują wiele godzin za biurkiem - co gorsza, z założoną nogą na nogę, a także u kierowców, którzy przez wiele godzin podróżują, a przy tym często pod słońce. Tu godne zalecenia byłoby schładzanie jąder po pracy, po kąpieli - prysznicem z zimną wodą - stosują to kierowcy w japońskich bazach transportowych. Nie bez znaczenia jest nadużywanie piwa ( chmiel) i alkoholu, powodujących obniżenie sprawności seksualnej.
Coraz więcej mężczyzna uskarża się na bóle krzyża. Pamiętać warto, że ośrodek wzwodu prącia erekcji) znajduje się w odcinku krzyżowym kręgosłupa. Jego czynność jest uzależniona od ośrodka znajdującego się w mózgu, a także od bodźców płynących z obwodu. Zatem wszelkie ćwiczenia usprawniające kręgosłup - są wskazane, a nawet konieczne. Metodą godną polecenia w odzyskiwaniu sił witalnych, poza wcześniej wymienionym postępowaniem, jest metoda akupresury, która usprawnia funkcjonowanie układu krążenia w całym organizmie.
Niemoc płciowa - Terapia
Czasowe zaburzenia potencji uwarunkowane są szczególnymi sytuacjami. Najtrafniejszym przykładem może być przemęczenie, przeciążenie, kłótnie małżeńskie oraz stres. Bywa też, że u osób zawodowo obciążonych dużą odpowiedzialnością, stykających się z sytuacjami stresogennymi mogą wystąpić zaburzenia potencji.
Terapia zaburzeń potencji wymaga indywidualnego przeanalizowania każdego przypadku. Gdy występują zmiany organiczne uwarunkowane istniejącą miażdżycą naczyń wieńcowych, należy usunąć ten stan chorobowy. Wszelkie niedobory hormonalne wymagają ich wyrównania.
Niezależnie od terapii farmakologicznej czy też ziołowej należy uświadamiać partnerkę o leczeniu i podjąć działania terapeutyczne w układzie partnerskim.
U mężczyzn w 50 - 60 roku życia pojawiają się objawy związane z przekwitaniem oraz uwarunkowana niewydolność jąder. Andropauza przejawia się występowaniem dolegliwości fizycznych, psychicznych, jak też seksualnych. Popęd płciowy może być zmniejszony lub zniesiony. Stan emocjonalny jest obniżony, często wręcz depresyjny.
U mężczyzn z wyraznie nasiloną andropauzą stężenie testeronu jest zmniejszone, a estradiolu (horomonu kobiecego) zwiększone, pamięć ulega pogorszeniu, występują zaburzenia snu, wydłuża się czas egeneracji po wysiłku fizycznym i psychicznym. Mogą towarzyszyć temu uderzenia krwi do głowy oraz zlewne obfite poty.
Deficyt hormonów, będących katalizatorami przemian metabolicznych, jest pewnym zagrożeniem. Nasilają się choroby układu krążenia, a wspomniany deficyt może doprowadzić nawet do powstania chorób genetycznych, takich jak: padaczka, cukrzyca, nadciśnienie tętniczne czy nowotwory. Terapia andropauzy staje się koniecznościa, gdyż przywraca mężczyznom siłę witalną i sprawność psychofizyczną.
Jest pewna grupa mężczyzn, którzy nie odczuwają żadnych objawów, a ich życie biologiczne płynie bez zakłóceń. Prawdopodobnie sprzyja temu genetycznie uwarunkowana długowieczność, zdrowy tryb życia, aktywna forma spędzania wolnego czasu i unikanie nadużywania alkoholu i tytoniu.
Używki te w znaczny sposób przyśpieszają proces miażdżycy odpowiedzialny za wsteczne zmiany kory mózgowej, ośrodków podkorowych oraz systemu endokrynnego.
Mieszanki ziołowe, których stosowanie pomaga mężczyznom w ich problemach płciowych:
Mieszanka ks. Klimuszki
- liść melisy 50g
- korzeń kozłka 50g
- ziele dziurawca 50g
- kwiatostan kocanek 50g
- kwiat nagietka 50g
- ziele krwawnika 50g
- kłącze tataraku 50g
- porost islandzki 50g
- nasienie kozieradki 50g
Łyżkę ziół zalać szklanką wrzącej wody, odstawić na trzy godziny. Pić dwa razy dziennie szklankę na 20 minut przed jedzeniem. Mieszanka zwiększająca siły witalne organizmu, wzmacniająca system nerwowy.
Mieszanka dziurawcowa
- ziele dziurawca 40g
- korzeń kozłka 25g
- koszyczek rumianku 15g
- liść mięty pieprzowej 15g
Odwar z łyżki ziół na szklankę wody. Pić dwa razy dziennie po jedzeniu.
Proponowana poniżej mieszanka wpływa wzmacniająco na ośrodkowy układ nerwowy, powodując przekrwienie narządów miednicy mniejszej oraz pobudzając czynność gruczołów płciowych.
Mieszanka selerowa
- ziele dziurawca 40g
- nasienie selera 30g
- korzeń selera 30g
- owoc jałowca 30g
- korzeń lubczyka 30g
jedną łyżkę stołową ziół zalać jedną szklanką wrzącej wody, nakryć i odstawić na 15 minut, a następnie przecedzić. Pić ciepły napój dwa razy dziennie w południe i wieczorem, pół godziny po jedzeniu. Za każdym razem przygotowywać świeżą porcję.
Z mieszanki nie powinni korzystać chorzy na nerki i drogi moczowe, a także intensywnie opalający się.