Kiedy warto stosować stabilizator nadgarstka?
2018-06-27
Stabilizator nadgarstka będzie niezwykle pomocny przy dokuczliwych zmianach zwyrodnieniowych nadgarstka, przebytym skręceniu, deformacjach oraz przykurczach stawu. Orteza nadgarstka wykonywana jest z higroskopijnego materiału co oznacza, że będzie odporna na działanie wody. Dodatkowo wyposażona została w pasy, dzięki którym orteza idealnie będzie dopasowana do każdego nadgarstka. Stabilizator nadgarstka unieruchamia kończynę, umożliwiając jej szybszy powrót do stanu sprzed kontuzji.Stabilizator nadgarstka
Problemy ze stawami z różnych przyczyn pojawiają się u wielu osób, niezależnie od tego, czy są to osoby młode czy też starsze. Jeszcze do niedawna jedynym sposobem na unieruchomienie kontuzjowanej kończyny był gips. Dziś jednak, jeśli sytuacja na to pozwala, zdecydowanie częściej wykorzystuje się stabilizatory oraz ortezy. Dzięki wykorzystaniu stabilizatora nadgarstka staw zostaje unieruchomiony w pozycji funkcjonalnej. W praktyce oznacza to, że możliwy jest ruch nadgarstka w stawach śródręczno -paliczkowych i między -paliczkowych. Idealnie sprawdzi się on w przypadku:
- zespól cieśni nadgarstka,
- reumatoidalnego zapaleniem stawów (RZS),
- bólów nadgarstka,
- unieruchomienia po złamaniach i zabiegach operacyjnych przeprowadzanych w obrębie nadgarstka.
Kiedy należy stosować stabilizator nadgarstka?
Można spotkać się również z elastyczną wersją stabilizatora na nadgarstek, która spełnia zadanie w przypadku łagodnych urazów nadgarstka lub kciuka. Takie elastyczne stabilizatory mogą być wykorzystywane jako środek profilaktyczny, chroniący nadgarstek, podczas uprawiania wielu rozmaitych dyscyplin sportowych.Stabilizator nadgarstka sprawdzi się bardzo dobrze, w przypadku RZS, czyli reumatoidalnemu zapaleniu stawów. Dzięki niemu możliwe będzie między innymi bardzo ważne przy tym schorzeniu:
1.utrzymanie właściwej (w pełni naturalnej) temperatury ciała,
2.poprawienie krążenia krwi,
3.zmniejszenie dolegliwości bólowych,
4.możliwość znacznie szybszego wyleczenia wielu problemów związanych ze stawami.
Stabilizator nadgarstka, może być zastosowany również w przypadku niezwykle trudnych i skomplikowanych urazów tej części ciała. Wtedy działa jako środek wspomagający dalsze leczenie, np. po skomplikowanym złamaniu, sprawdzi się on jeszcze długo po zdjęciu gipsu. Po bardzo długim usztywnieniu staw nadgarstkowy, będzie naturalną siłą rzeczy niezwykle słaby, a co za tym idzie znacznie bardziej podatny na kolejne kontuzje.
I właśnie dlatego najlepszym rozwiązaniem w tej sytuacji jest zastosowanie różnego rodzaju zaopatrzenia ortopedycznego, w tym właśnie stabilizatorów nadgarstkowych, ortez nadgarstka lub wszelkiego rodzaju elastycznych opasek na nadgarstek. Warto jedna zaznaczyć, że nie każdy rodzaj wymienionego sprzętu ortopedycznego sprawdzi się w przypadku wszystkich kontuzji. Wybór odpowiedniego produktu zależy między innymi od:
- rodzaju schorzenia / urazu nadgarstka,
- stanu kończyny po unieruchomieniu (chodzi tu przede wszystkim o to, czy doszło do całkowitego zrostu kości czy też nie),
- zapotrzebowania (czyli tego czy będzie wykorzystywane do pracy, na co dzień, do uprawiania sportu itd.)
Poznaj wszystkie stabilizatory nadgarstka
FAQ - najczęściej zadawane pytania
Jaka orteza na zespół cieśni nadgarstka?
Na zespół cieśni nadgarstka najlepiej zastosować ortezę sztywną stabilizującą mocno przedramię oraz dłoń, niekiedy lekarz zaleca stosowanie stabilizatora na nadgarstek wraz z ujęciem kciuka, co przeciwdziała rotacji w stawie nadgarstkowym i zwiększonym dolegliwościom bólowym.
Czy świeżo założony gips można zastąpić ortezą?
W większość przypadków po zdjęciu opatrunku gipsowego lekarz ortopeda zaleca noszenie ortezy stabilizującej staw. W wielu schorzeniach orteza jest w stanie zastąpić gips już od początku leczenia, co ma niewątpliwy wpływ na higienę i komfort pacjenta.
Źródła:
- J. Zwolińska, A. Kwolek, J. Skrzypiec "Skuteczność wybranych metod fizjoterapii w leczeniu zachowawczym zespołu cieśni nadgarstka (zcn)". Przegląd Medyczny Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2007, 3, 239-244.
- Makowiec- Dąbrowska T., Sińczuk-Walczak H., W. Jóźwiak Z., Krawczyk-Adamus P.,„Sposób wykonywania pracy jako czynnik ryzyka zespołu cieśni nadgarstka” Medycyna Pracy, 2007. 58(4): 361-372.
- Biernawska J., Niemczyk A., Pierzchała K., "Udział czynników zawodowych i pozazawodowych w etiopatogenezie zespołu cieśni nadgarstka", Medycyna Pracy, 2005; 56.
- Dakowicz A., Kuryliszyn-Moskal A., Latosiewicz R., Kita J., Pogorzelski R. „Ocena Skuteczności dwóch różnych procedur terapeutycznych w leczeniu zachowawczym zespołu cieśni nadgarstka”, Reumatologia 2010; 48, 4:225-22.