Nietrzymanie moczu - choroba uciążliwa i wstydliwa.

Nietrzymanie moczu w skrócie NTM, czyli bezwiedne wyciekanie moczu, to przypadłość, z którą ciężko sobie poradzić. To nie tylko problem zdrowotny, ale również społeczny. Osoby cierpiące na to schorzenie mają często problem z normalnym funkcjonowaniem w środowisku, uprawianiem sportu, a nawet nawiązywaniem kontaktów z ludźmi.

Nietrzymanie moczu występuję u kobiet i mężczyzn

Nietrzymanie moczu zdarza się dwukrotnie częściej u kobiet niż mężczyzn. według statystyk, NTM występuje u 25 - 30 proc. kobiet po 45 roku życia. dane te dotyczą jednak tylko tych pacjentek, które zgłosiły się ze swoim problemem do lekarza. Wiele osób cierpiących na tę dolegliwość nigdy nie zaczyna leczenia.

- Różnica występowania u obu płci wynika z tego, że znacznym czynnikiem ryzyka wystąpienia nietrzymania moczu jest naturalny poród lub menopauza - wyjaśnia dr. Bartkowiak, ginekolog położnik, członek Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego i Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego i Polskiego Towarzystwa Medycyny Perinatalnej. - W trakcie porodu dochodzi do nadmiernego rozciągnięcia więzadeł i przyczepów mięśni, ucisku nerwów oraz rozciągnięcia tzw. powięzi dna miednicy. Ponad 30 proc. pacjentek w pierwszych trzech miesiącach po porodzie narzeka na pewien stopień nietrzymania moczu - tłumaczy.

U większości chorych dolegliwości te ustępują.Drugą grupą ryzyka są kobiety w okresie menopauzy. - Wygaśnięcie czynności hormonalnej jajników powoduje zanik błony śluzowej cewki moczowej, a tkanka łączna staje się mniej elastyczna. Dochodzi również do zmniejszenia liczby receptorów adrenergicznych a cewce moczowej, które warunkują sprawne funkcjonowanie mięśni - mówi dr Bartkowiak. Wpływ na występowanie nietrzymania moczu mogą mieć również wszelkiego rodzaju zabiegi chirurgii ginekologicznej, jak również urazy kręgosłupa lub miednicy, dźwiganie ciężarów, a nawet długotrwale zaparcia oraz palenie papierosów powodujące przewlekły kaszel.

Tabu i choroba społeczna

Nietrzymanie moczu uznaje się za chorobę społeczną. - Pacjenci mają problemy natury psychospołecznej związane z trudnościami higienicznymi. Konieczność zmagania się z częstymi wizytami w toalecie i stałego używania środków higienicznych oraz nieprzyjemne doznania zapachowe wywołują i nasilają u pacjentek przewlekła reakcję stresową. Niestety większość pacjentów n ie sygnalizuje lekarzowi problemów z nietrzymaniem moczu. W świadomości społecznej problemy tego typu są wciąż jeszcze tematem tabu - uważa ginekolog. W przypadku problemów z nietrzymaniem moczu pacjent powinien zwrócić się do ginekologa lub urologa/ Szczegółowe badania pozwalają ustalić przyczynę NTM i właściwie je leczyć. Osoby mające problemy z nietrzymaniem moczu powinny również trzymać się podstawowych zasad właściwego oddawania moczu - zaraz po nocnym wypoczynku należy całkowicie opróżnić pęcherz, zaplanować i ściśle przestrzegać godzin oddawania oczu przypadających na bezwiedne gubienie go, nie czekając na pojawienie się parcia na pęcherz. Specjaliści zalecają też prowadzenie dzienniczka i notowania w nim godzin oddawania moczu i przypadków bezwiednego wyciekania moczu.

Ten przykry problem można wyleczyć

Podjęcie leczenia jest konieczne i tylko dzięki odpowiedniej terapii można pozbyć się tego uciążliwego problemu.

Wyuczenie się prawidłowych przyzwyczajeń i odruchów umożliwi kontrolowanie oddawania moczu. Ważne są ćwiczenia Kegla polegające na napinaniu i rozluźnianiu mięśni dźwigacza odbytu. Gdy pacjent opanuje te ćwiczenie, powinien napinać i rozluźniać je ok. 100 razy dziennie. efekty można oceniać już po trzech miesiącach i niejednokrotnie są one bardzo dobre, pod warunkiem, że pacjent jest sumienny. Jeśli jest to konieczne, terapię wspiera się leczeniem farmakologicznym, którego celem jest wyeliminowanie skurczów mięśnia wypierającego mocz, rozluźnienie tkanki mięśniowej pęcherza moczowego i cewki moczowej. Podstawową grupą preparatów stosowaną w terapii NTM są tzw. leki antycholinergiczne (np. oksybutynina czy tolterodyna). Leczenie tymi preparatami wiąże się jednak z ryzykiem wystąpienia dość licznych działań niepożądanych oraz niekorzystnych interakcji z innymi grupami leków.

Nietrzymanie moczu można leczyć również operacyjnie. Opisano ponad 150 rodzajów takiego leczenia. W ostatnich latach największą skutecznością charakteryzują się zabiegi polegające na podwieszeniu części cewki moczowej i szyi pęcherza moczowego za pomocą specjalnych taśm z materiałów syntetycznych. Efekty kilkuletnich obserwacji dużych grup pacjentek są bardzo dobre. Trwałe wyleczenie utrzymuje się do 5 lat u ok. 80 % pacjentek.

W ostatnich latach bardzo efektywna w leczeniu nietrzymania moczu jest fizjoterapia szczególnie dobre efekty przynosi elektrostymulacja i ćwiczenia mięśni Kegla (mięśnie dna miednicy).