Skórka pomarańczowa czy cellulitis?
To co wszyscy potocznie nazywają cellulitis nie jest prawidłowym terminem na dolegliwość zwaną inaczej skórką pomarańczową. Zwykło się mówić że cellulitis to zapalenie tkanki podskórnej - Czy to prawda?
Czym jest ta "pomarańczowa skórka"?
Według pojęć medycznych " skórka pomarańczowa", czyli skóra o wyglądzie gąbki, z nierównymi pagórkami i stwardniałymi grudkami - nie jest zapaleniem skóry, ale w zasadzie dolegliwością związaną ze złą przemianą materii. W komórkach skóry odkłada się niepotrzebny tłuszcz, toksyny i inne złogi oraz woda. W związku z tym tkanka tłuszczowa w organizmie rozmieszcza się nierówno i nieprawidłowo, powodując brzydki wygląd. Aby sprawdzić, czy cierpi się na tę przypadłość, wystarczy wziąć w dwa palce kawałek skóry i lekko ściągnąć. Gdy skóra między palcami nie jest gładka. ale widoczne są na niej niewielkie dołeczki, wówczas stwierdzamy " skórkę pomarańczową". Ta dolegliwość nie jest niczym niezwykłym. Oblicza się, że cierpi na nią dziewięć kobiet na dziesięć. Wynika więc z tego, że praktycznie prawie każda kobieta prędzej czy później nabawi się brzydkiego wyglądu skóry.
"Skórkę pomarańczową" mogą zauważyć u siebie dziewczęta już w wielu czternastu lat. Jej powstawanie jest związane z zaburzeniami hormonalnymi tego okresu. Jest to dolegliwość dziedziczna. Sprzyjają jej właśnie wspomniane zaburzenia hormonalne - a szczególnie nadmiar estrogenów, które zatrzymują wodę i tłuszcz. dlatego cellulitis pojawia się w okresie dojrzewania, u innych kobiet w okresie ciąży, jeszcze inne kobiety zauważają powstawanie cellulitisu w trakcie zażywania tabletek antykoncepcyjnych lub w okresie menopauzy.
Za powstawanie cellulitisu obarcza się tez zaburzenia w krążeniu, które zostały spowodowane przez zbyt obcisłe ubranie lub przez siedzący tryb życia. Istotnym czynnikiem sprzyjającym "skórce pomarańczy" są schorzenia wątroby, choroby przemiany materii, częste zatwardzenia lub choroby kobiece. Duży wpływ na na zły wygląd pośladków i bioder ma niezrównoważony system nerwowy. Wszelkie przeżycia odbijają się na pracy hormonów w organizmie. Zbyt nerwowe kobiety wytwarzają ich za dużo. Zaburzenia nerwowe wpływają też na krążenie i gospodarkę wodną w organizmie. Gąbczasta skóra to przypadłość typowo kobieca. U mężczyzna prawie w ogóle nie występuje. Prawdopodobnie rolę odgrywają tutaj żeńskie hormony oraz inna budowa tkanki łącznej skóry. Dzięki niej skóra kobiety może łatwo się rozciągnąć ( np. podczas ciąży). gdy jednak tkanka tłuszczowa rozkłada się nierównomiernie, wówczas tkanka łączna nie rozciąga się prawidłowo. Powstają więc brzydkie grudki i zgrubienia. Powstawanie cellulitisu grozi nie tylko otyłym kobietom. Każda, nawet najszczuplejsza, osoba ma nieco tkanki tłuszczowej Tylko od jej rozmieszczenia zależy czy powstanie " skórka pomarańczowa". U otyłych pań może to być jedynie bardziej widoczne.
Jak zwalczać gąbczastą skórę?
Po konsultacji z lekarzem - dermatologiem lub dobrą kosmetyczką można stosować następujące dwa okłady na zmienione miejsca:
1. Składniki
100 ml dobrego czerwonego wina
1 łyżeczka smalcu
1 łyżeczka soli
Smalec i sól dodajemy do wina, które kładziemy w naczyniu nad parą. Mieszamy dokładnie, aby rozpuściła się sól. W tym płynie maczamy kawałek płótna i przykładamy na miejsca objęte cellulitisem. Okład zabezpieczamy folią i kocem, aby jak najdłużej zachował ciepło i tak śpimy. Okłady przykładamy co drugą noc.
2. Składniki
250 g cebuli
1 łyżeczka smalcu
1 łyżeczka spirytusu
Cebulę trzemy na tarce i mieszamy dokładnie ze spirytusem i smalcem. Przykładamy dokładnie tak samo jak w przypadku pierwszego przepisu. W dniach, gdy nie stosujemy okładów, możemy masować dokładnie ciało, wcześniej maczając palce w tych roztworach.
Masowanie ciała - Masaż antycellulitowy
W walce z cellulitisem regularny masaż ciała ma zasadnicze znaczenie. Wymaga to jednak dużej cierpliwości, a przede wszystkim wytrwałości. Należy zachować regularność masaży i robić je zawsze bez względu na miejsce, w jakim aktualnie się przebywa i bez względu na własne lenistwo. Tylko systematyczne masaże przynieść mogą wymierne efekty. Cellulitis występuje na określonych częściach ciała, im więc należy poświęcić masaż. Zacznijmy od brzucha.
- Kładziemy całą dłoń na brzuchu w okolicy pępka i masujemy, zataczając coraz szersze kręgi wokół pępka - zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
- Bierzemy w obie dłonie fałd skóry brzucha ( poprzeczny, czyli fałd równoległy w stosunku do sylwetki człowieka) i przesuwamy ten fałd raz w jedną, raz w drugą stronę w kierunku zewnętrznym - aż do talii.
- Łydki - dłonie kładziemy na kostce z obu stron i masując skórę spiralnymi ruchami, przesuwamy się przez łydkę aż do kolana.
- Biodra i pośladki: Na biodrze, w jego górnej części, kładziemy całą dłoń i przesuwamy w dół do połowy uda i wracamy do góry wzdłuż pośladka. Ruch ma być więc kolisty, dość obszerny.
- Uda - Ta część ciała jest najbardziej narażona na cellulitis, dlatego trzeba o nią szczególnie zadbać.
- Obejmujemy dłońmi udo, tak aby kciuki stykały się nam na wysokości kolana. Uciskając rytmicznie udo kciukami, przesuwamy ręce do góry aż do pachwin.
- Obejmujemy udo identycznie jak poprzednio, z tym że teraz masujemy całe udo otwartą dłonią, spiralnymi ruchami aż do góry.
- Chwytami palcami rąk fałd uda (poprzeczny) i przesuwamy go w kierunku zewnętrznej strony uda.
Każdą z tych czynności wykonujemy kilkakrotnie. Najkrótszy masaż powinien trwać minimum 15 minut.
Masaż za pomocą szczotki
Inną formą masażu jest użycie zamiast dłoni i palców, specjalnej szczotki przeznaczonej do masowania. Takie szczotki są na tyle twarde że świetnie pobudzają skórę i krążenie krwi, ale jednocześnie nie podrażniają naskórka. Szczotki do masażu można bez problemu nabyć w sklepach medycznych. Codzienny masaż szczotką, oprócz poprawienia ukrwienia skóry, powoduje zanikanie poduszeczek tłuszczu i tym samym zanikanie cellulitisu. Musimy jednak robić to dzień w dzień około 10 minut. Nie można używać samej szczotki, gdyż nie będzie ona dobrze rozprowadzać się po ciele. Trzeba użyć specjalnego kremu lub najprostszego i najtańszego środka - olejku z kiełków pszennych.