Co to jest przepuklina pachwinowa?
2019-08-08
Przepuklina pachwinowa jest schorzeniem powstającym na skutek zmniejszenia wytrzymałości powłok brzusznych, czego następstwem jest nieprawidłowe przemieszczenie się narządów lub ich części poza jamę brzuszną, w której normalnie się znajdują.
Każda przepuklina posiada swoje wrota, czyli miejsce, w którym zawartość jamy brzusznej przemieszcza się w nieprawidłowe miejsce. Workiem przepuklinowym nazywamy tę część otrzewnej (błona pokrywająca wnętrze brzucha), która przemieszcza się poza obrąb jamy brzusznej. W worku znajdujemy zawartość przepukliny, którą stanowią najczęściej jelita, lub tak zwana sieć większa, czyli fartuch tłuszczowy pokrywający jelita. Rzadziej zawartość przepukliny stanowią pęcherz moczowy lub inne narządy.
Zależą one od jej umiejscowienia i czasu trwania choroby. Pierwszym objawem jest zazwyczaj uczucie pobolewania lub nieokreślonego dyskomfortu w okolicy pachwiny po wysiłku fizycznym, uciążliwym kaszlu lub wydaleniu stolca. Wtedy przepuklina zaczyna wpuklać się do kanału pachwinowego i jest widoczna w postaci elastycznego guzka leżącego podskórnie w okolicy pachwiny.
Jeżeli przepuklina pojawiła się, pewne jest, że nie zniknie. Wręcz przeciwnie będzie się powiększać, a dolegliwości z nią związane będą się nasilać. Operacje przepuklin zaawansowanych są o wiele trudniejsze i obarczone większą możliwością powikłań. Największe niebezpieczeństwo powstaje, gdy na skutek ucisku jelit we wrotach dochodzi do zatrzymania pasażu jelitowego, czyli niedrożności mechanicznej, a następnie martwicy i przedziurawienia jelit. To objawy przepukliny uwięźniętej. Zwlekanie w takiej sytuacji z operacją zawsze prowadzi do śmierci. Jakie są wskazania do leczenia operacyjnego? Wskazaniem do leczenia jest stwierdzenie obecności przepukliny. Przepukliny samoistnie nie znikają, ulegają stopniowemu powiększaniu i mogą prowadzić do groźnych powikłań.
Przeciwwskazaniem jest brak zgody pacjenta. Współistnienie ciężkich schorzeń uniemożliwiających znieczulenie ogólne jest przeciwwskazaniem względnym – w części przypadków, zwłaszcza niedużych przepuklin pachwinowych, zabieg można przeprowadzić również w znieczuleniu miejscowym. Ropne choroby skóry, czy inne ogniska zakażenia powinny być wyleczone przed zabiegiem.
Nie ma innych sposobów leczenia radykalnego. Jedynie zabieg chirurgiczny może na trwałe usunąć przepuklinę. W zasadzie wszystkie przepukliny powinny być leczone chirurgicznie, o ile nie istnieją internistyczne przeciwwskazania do operacji lub znieczulenia. W takich przypadkach z powodzeniem stosuję się ➢ pasy przepuklinowe ➢ czyli specjalnie skonstruowane zaopatrzenie ortopedyczne, które po założeniu uciskają wrota przepukliny z zewnątrz i zapobiegają w ten sposób wydostawaniu się zawartości przepukliny z brzucha. Stosowanie pasów przepuklinowych w przypadku przepukliny pachwinowej ma zastosowanie i jest często alternatywnym sposobem postępowania, ale nie może pacjenta radykalnie wyleczyć z przepukliny.
Operacja przepukliny pachwinowej polega na wzmocnieniu i rekonstrukcji słabszej części ściany brzucha. Istnieje szereg różnych metod ich zaopatrywania. Obecnie najczęściej stosuje się tzw. metody beznapięciowe z wszyciem siatek z tworzywa sztucznego. Pozwoliło to na dziesięciokrotne zmniejszenie liczby nawrotów przepukliny. Metoda Lichtensteina, znana od 1984 roku, polega na wzmocnieniu tylnej ściany kanału pachwinowego poprzez ułożenie niewchłanialnej siatki. Siatkę przyszywa się do odpowiednich struktur tak, by zamknąć wrota przepukliny, przez które pod skórę uwypuklają się narządy jamy brzusznej. Siatka po pewnym czasie zrasta się z otaczającymi tkankami stwarzając mocną zaporę przed nawrotem schorzenia
Wskutek leczenia operacyjnego dojść może do powikłań, z których najczęstsze, to:
➢ Krwawienie z rany, najczęściej wymagające powtórnej operacji.
➢ Zakażenie rany, wymagające podawania antybiotyków, a niekiedy chirurgicznego otwarcia i drenażu rany.
➢ Niewielki odsetek pacjentów skarży się na trudne do sprecyzowania uczucie bólu, mrowienia lub pieczenia w okolicy operowanej. Jeśli takie dolegliwości wystąpią, to ustępują one lub znacznie zmniejszają swoje nasilenie w trakcie kilku miesięcy. U niektórych pacjentów uczucie odrętwienia i niedoczulica okolicy pachwiny może pozostać na trwałe.
➢ Nawrót przepukliny, który występuje u 1 do 3 procent operowanych.
➢ Zakrzepica w żyłach głębokich kończyn dolnych i miednicy – może wystąpić pomimo profilaktyki przeciwzakrzepowej stosowanej rutynowo w każdej tego typu operacji. Zakrzepica żył głębokich wymaga leczenia, niesie ze sobą ryzyko zatorowości płucnej, ostrej lub przewlekłej niewydolności oddechowej i krążeniowej, a także nagłego zgonu.
➢ Inne, rzadkie i trudne do przewidzenia powikłania.
Każda przepuklina posiada swoje wrota, czyli miejsce, w którym zawartość jamy brzusznej przemieszcza się w nieprawidłowe miejsce. Workiem przepuklinowym nazywamy tę część otrzewnej (błona pokrywająca wnętrze brzucha), która przemieszcza się poza obrąb jamy brzusznej. W worku znajdujemy zawartość przepukliny, którą stanowią najczęściej jelita, lub tak zwana sieć większa, czyli fartuch tłuszczowy pokrywający jelita. Rzadziej zawartość przepukliny stanowią pęcherz moczowy lub inne narządy.
Jakie są objawy przepukliny pachwinowej?
Zależą one od jej umiejscowienia i czasu trwania choroby. Pierwszym objawem jest zazwyczaj uczucie pobolewania lub nieokreślonego dyskomfortu w okolicy pachwiny po wysiłku fizycznym, uciążliwym kaszlu lub wydaleniu stolca. Wtedy przepuklina zaczyna wpuklać się do kanału pachwinowego i jest widoczna w postaci elastycznego guzka leżącego podskórnie w okolicy pachwiny.
Czym grozi nieleczona przepuklina pachwinowa?
Jeżeli przepuklina pojawiła się, pewne jest, że nie zniknie. Wręcz przeciwnie będzie się powiększać, a dolegliwości z nią związane będą się nasilać. Operacje przepuklin zaawansowanych są o wiele trudniejsze i obarczone większą możliwością powikłań. Największe niebezpieczeństwo powstaje, gdy na skutek ucisku jelit we wrotach dochodzi do zatrzymania pasażu jelitowego, czyli niedrożności mechanicznej, a następnie martwicy i przedziurawienia jelit. To objawy przepukliny uwięźniętej. Zwlekanie w takiej sytuacji z operacją zawsze prowadzi do śmierci. Jakie są wskazania do leczenia operacyjnego? Wskazaniem do leczenia jest stwierdzenie obecności przepukliny. Przepukliny samoistnie nie znikają, ulegają stopniowemu powiększaniu i mogą prowadzić do groźnych powikłań.
Jakie są przeciwskazania do operacji?
Przeciwwskazaniem jest brak zgody pacjenta. Współistnienie ciężkich schorzeń uniemożliwiających znieczulenie ogólne jest przeciwwskazaniem względnym – w części przypadków, zwłaszcza niedużych przepuklin pachwinowych, zabieg można przeprowadzić również w znieczuleniu miejscowym. Ropne choroby skóry, czy inne ogniska zakażenia powinny być wyleczone przed zabiegiem.
Alternatywne sposoby leczenia przepukliny pachwinowej
Nie ma innych sposobów leczenia radykalnego. Jedynie zabieg chirurgiczny może na trwałe usunąć przepuklinę. W zasadzie wszystkie przepukliny powinny być leczone chirurgicznie, o ile nie istnieją internistyczne przeciwwskazania do operacji lub znieczulenia. W takich przypadkach z powodzeniem stosuję się ➢ pasy przepuklinowe ➢ czyli specjalnie skonstruowane zaopatrzenie ortopedyczne, które po założeniu uciskają wrota przepukliny z zewnątrz i zapobiegają w ten sposób wydostawaniu się zawartości przepukliny z brzucha. Stosowanie pasów przepuklinowych w przypadku przepukliny pachwinowej ma zastosowanie i jest często alternatywnym sposobem postępowania, ale nie może pacjenta radykalnie wyleczyć z przepukliny.
Na czym polega zabieg operacyjny?
Operacja przepukliny pachwinowej polega na wzmocnieniu i rekonstrukcji słabszej części ściany brzucha. Istnieje szereg różnych metod ich zaopatrywania. Obecnie najczęściej stosuje się tzw. metody beznapięciowe z wszyciem siatek z tworzywa sztucznego. Pozwoliło to na dziesięciokrotne zmniejszenie liczby nawrotów przepukliny. Metoda Lichtensteina, znana od 1984 roku, polega na wzmocnieniu tylnej ściany kanału pachwinowego poprzez ułożenie niewchłanialnej siatki. Siatkę przyszywa się do odpowiednich struktur tak, by zamknąć wrota przepukliny, przez które pod skórę uwypuklają się narządy jamy brzusznej. Siatka po pewnym czasie zrasta się z otaczającymi tkankami stwarzając mocną zaporę przed nawrotem schorzenia
Jakie mogą pojawić się komplikacje?
Wskutek leczenia operacyjnego dojść może do powikłań, z których najczęstsze, to:
➢ Krwawienie z rany, najczęściej wymagające powtórnej operacji.
➢ Zakażenie rany, wymagające podawania antybiotyków, a niekiedy chirurgicznego otwarcia i drenażu rany.
➢ Niewielki odsetek pacjentów skarży się na trudne do sprecyzowania uczucie bólu, mrowienia lub pieczenia w okolicy operowanej. Jeśli takie dolegliwości wystąpią, to ustępują one lub znacznie zmniejszają swoje nasilenie w trakcie kilku miesięcy. U niektórych pacjentów uczucie odrętwienia i niedoczulica okolicy pachwiny może pozostać na trwałe.
➢ Nawrót przepukliny, który występuje u 1 do 3 procent operowanych.
➢ Zakrzepica w żyłach głębokich kończyn dolnych i miednicy – może wystąpić pomimo profilaktyki przeciwzakrzepowej stosowanej rutynowo w każdej tego typu operacji. Zakrzepica żył głębokich wymaga leczenia, niesie ze sobą ryzyko zatorowości płucnej, ostrej lub przewlekłej niewydolności oddechowej i krążeniowej, a także nagłego zgonu.
➢ Inne, rzadkie i trudne do przewidzenia powikłania.
Pokaż więcej wpisów z
Sierpień 2019