Co to jest ścięgno Achillesa i skąd pochodzi jego nazwa?
2019-04-17
Ścięgno Achillesa zaczynające się od pięty i przechodzące w mięsień brzuchaty łydki (gastrocnemius) to potężna struktura tkankowa w obrębie goleni i stopy. Ma ono grecką etymologię obu członów swojej nazwy. Łączy się on w części dalszej z innym jeszcze mięśniem - płaszczkowatym i wytwarza ścięgno piętowe, znane bardziej jako ścięgno Achillesa, z przyczepem na guzie piętowym.
Nazwa ścięgna ma także greckie pochodzenie, wzięte z mitu o Achillesie, głównym bohaterze wojny trojańskiej.
Achilles był synem bogini Tetydy i Peleusza, ziemskiego władcy Ftii w Tesalii. Tetyda, kiedy przyszedł na świat Achilles, mając do wyboru dla swego syna długie życie, ale pozbawione wielkich czynów lub krótkie, ale opromienione sławą, wybrała to drugie. Aby zapewnić Achillesowi nieśmiertelność nacierała go ambrozją, zanurzała w ogniu i kąpała w wodach Styksu. Po tych zabiegach ciało Achillesa stało się odporne na wszelkie urazy z wyjątkiem pięty, za którą był trzymany. Gdy Achilles podrósł, Tetyda oddała go na wychowanie centaurowi Chejronowi, mieszkającemu w skalnej grocie na górze Pelion w Tesalii. Słynął on ze szlachetności i mądrości, uchodził za najbardziej sprawiedliwego wśród dzikich centaurów. Chejron uczył Achillesa jazdy konno i ćwiczył w polowaniu na dziką zwierzynę.
Pozostający pod jego opieką chłopiec żywił się mięsem upolowanych lwów i dzików, wskutek czego nabierał siły i męstwa. Jadał tez plastry miodu i szpik z kości upolowanych saren, przez co nabierał szybkości w biegu. Chejron jako jeden z pierwszych poznał tajniki sztuki lekarskiej i nauczył Achillesa nie tylko leczenia ran, ale również zbierania ziół leczniczych w okolicznych lasach i na rozległych łąkach. Achilles pobierał też naukę śpiewu i gry na fujarce.
Kiedy rozpoczęła się wojna trojańska, ze wszystkich miast greckich zbierali się sławni mężowie, aby wyruszyć pod Troję. Tetyda, pełna niepokoju o los syna, starała się nie dopuścić do tego, aby dorastający Achilles poszedł na wojnę trojańską. Wiedziała bowiem, że gdy stanie do walki pod murami Ilionu, zyska wielką sławę, a to oznacza, że zbliża się kres jego krótkiego życia. Przebrała go więc za dziewczynę i ukryła na wyspie Skyros wśród córek króla Likomedesa.
Tymczasem Odyseusz wraz z Nestorem i Ajaksem szukali Achillesa wszędzie, na lądzie stałym i na wyspach, ponieważ według przepowiedni Grecy nie mogli bez niego zdobyć Troi. W końcu dotarli na Skyros, gdzie zostali zaproszeni do pałacu Likomedesa. Tu wyłożyli przywiezione dla dziewcząt podarunki - kosztowne przepaski, haftowane suknie i kunsztownie wykonane ozdoby. Każda miała wybrać dla siebie to, co nie tylko podoba jej się najbardziej, ale też jest dla niej najodpowiedniejsze.
Sprytny Odyseusz między rozłożonymi podarunkami umieścił też tarczę i włócznię. Jedna z panien chwyciła i tarczę i włócznię był to przebrany Achilles. Rozpoznany, przyłączył się natychmiast do przybyłych towarzyszy i wraz ze swym nieodłącznym przyjacielem Patroklesem poprowadził walecznych Greków pod Troję. Gdy pod murami miasta, po dniach zawieszenia broni, znów rozgorzała walka, Grecy przypuścili atak, zmuszając Trojan do odwrotu.
Wówczas wmieszał się w walkę Apollo. Pod osłoną chmury stanął przy jednej z bram, umieszczonej w wysokiej baszcie murów otaczających Troję. Przez tę bramę, zwaną Bramą Skajską czyli Złowieszczą, wkroczył weselny orszak towarzyszący porwanej przez Parysa Helenie.
Tu Hektor przed rozstrzygającą walką, w której poległ, żegnał się z Andromachą i synkiem Astianaksem. Tędy wciągnięto do miasta konia trojańskiego i tędy wdarły się do miasta pierwsze szeregi greckich wojowników. Apollo, mając stąd widok na całą równinę, łatwiej mógł dostrzec w wirze walki łuk Parysa. A gdy go spostrzegł, sam pokierował śmiercionośną strzałę. Ugodziła ona Achillesa w piętę, jedyne śmiertelne miejsce jego ciała.
Nazwa ścięgna ma także greckie pochodzenie, wzięte z mitu o Achillesie, głównym bohaterze wojny trojańskiej.
Skąd pochodzi nazwa ścięgna Achillesa?
Achilles był synem bogini Tetydy i Peleusza, ziemskiego władcy Ftii w Tesalii. Tetyda, kiedy przyszedł na świat Achilles, mając do wyboru dla swego syna długie życie, ale pozbawione wielkich czynów lub krótkie, ale opromienione sławą, wybrała to drugie. Aby zapewnić Achillesowi nieśmiertelność nacierała go ambrozją, zanurzała w ogniu i kąpała w wodach Styksu. Po tych zabiegach ciało Achillesa stało się odporne na wszelkie urazy z wyjątkiem pięty, za którą był trzymany. Gdy Achilles podrósł, Tetyda oddała go na wychowanie centaurowi Chejronowi, mieszkającemu w skalnej grocie na górze Pelion w Tesalii. Słynął on ze szlachetności i mądrości, uchodził za najbardziej sprawiedliwego wśród dzikich centaurów. Chejron uczył Achillesa jazdy konno i ćwiczył w polowaniu na dziką zwierzynę.
Pozostający pod jego opieką chłopiec żywił się mięsem upolowanych lwów i dzików, wskutek czego nabierał siły i męstwa. Jadał tez plastry miodu i szpik z kości upolowanych saren, przez co nabierał szybkości w biegu. Chejron jako jeden z pierwszych poznał tajniki sztuki lekarskiej i nauczył Achillesa nie tylko leczenia ran, ale również zbierania ziół leczniczych w okolicznych lasach i na rozległych łąkach. Achilles pobierał też naukę śpiewu i gry na fujarce.
Wojna Trojańska nie może się obyć bez Achillesa
Kiedy rozpoczęła się wojna trojańska, ze wszystkich miast greckich zbierali się sławni mężowie, aby wyruszyć pod Troję. Tetyda, pełna niepokoju o los syna, starała się nie dopuścić do tego, aby dorastający Achilles poszedł na wojnę trojańską. Wiedziała bowiem, że gdy stanie do walki pod murami Ilionu, zyska wielką sławę, a to oznacza, że zbliża się kres jego krótkiego życia. Przebrała go więc za dziewczynę i ukryła na wyspie Skyros wśród córek króla Likomedesa.
Tymczasem Odyseusz wraz z Nestorem i Ajaksem szukali Achillesa wszędzie, na lądzie stałym i na wyspach, ponieważ według przepowiedni Grecy nie mogli bez niego zdobyć Troi. W końcu dotarli na Skyros, gdzie zostali zaproszeni do pałacu Likomedesa. Tu wyłożyli przywiezione dla dziewcząt podarunki - kosztowne przepaski, haftowane suknie i kunsztownie wykonane ozdoby. Każda miała wybrać dla siebie to, co nie tylko podoba jej się najbardziej, ale też jest dla niej najodpowiedniejsze.
Sprytny Odyseusz między rozłożonymi podarunkami umieścił też tarczę i włócznię. Jedna z panien chwyciła i tarczę i włócznię był to przebrany Achilles. Rozpoznany, przyłączył się natychmiast do przybyłych towarzyszy i wraz ze swym nieodłącznym przyjacielem Patroklesem poprowadził walecznych Greków pod Troję. Gdy pod murami miasta, po dniach zawieszenia broni, znów rozgorzała walka, Grecy przypuścili atak, zmuszając Trojan do odwrotu.
Wówczas wmieszał się w walkę Apollo. Pod osłoną chmury stanął przy jednej z bram, umieszczonej w wysokiej baszcie murów otaczających Troję. Przez tę bramę, zwaną Bramą Skajską czyli Złowieszczą, wkroczył weselny orszak towarzyszący porwanej przez Parysa Helenie.
Tu Hektor przed rozstrzygającą walką, w której poległ, żegnał się z Andromachą i synkiem Astianaksem. Tędy wciągnięto do miasta konia trojańskiego i tędy wdarły się do miasta pierwsze szeregi greckich wojowników. Apollo, mając stąd widok na całą równinę, łatwiej mógł dostrzec w wirze walki łuk Parysa. A gdy go spostrzegł, sam pokierował śmiercionośną strzałę. Ugodziła ona Achillesa w piętę, jedyne śmiertelne miejsce jego ciała.
Jeśli Chcesz ominąć los Achillesa - Sprawdź jak wygląda ochrona ścięgna Achillesa Dzisiaj ☛
Pokaż więcej wpisów z
Kwiecień 2019